Petitie tegen economische uitbuiting
Ook de BBVT protesteert tegen de huidige gang van zaken. Niet met een open brief maar met een petitie en in niet mis te verstane termen: “Justitie maakt zich schuldig aan economische uitbuiting. Ondanks de economische wanpraktijken, de schrijnende wantoestanden en de vaak mensonwaardige werkomstandigheden waarmee wij te kampen krijgen, blijven wij graag voor justitie en politie werken. We doen dat vanuit een scherp maatschappelijk bewustzijn, maar we zijn niet langer bereid om liefdadigheidswerk te verrichten,” zo klinkt het bij de BBVT, die de voorbije maanden geen gelegenheid voorbij liet gaan om zwaar uit te halen.
De petitie van de BBVT is intussen door ruim 300 mensen ondertekend: vertalers, tolken, sympathisanten van de zaak, maar ook rechercheurs, parketmedewerkers, (sociaal) inspecteurs, politiecommissarissen en andere vorderende overheden die dagelijks worden geconfronteerd met de pijnlijke gevolgen van de huidige visie op taalbijstand door professionele vertalers en tolken aan anderstalige rechtzoekenden.
BBVT: "De kwaliteit van het vertaal- en tolkwerk in strafzaken is van elementair belang in een moderne rechtstaat, om te verzekeren dat de normen die zijn vervat in het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens (EVRM) en de rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) te Straatsburg, volledig worden nageleefd.” De BBVT vraagt dan ook met aandrang "dat de federale regering haar verantwoordelijkheid neemt ter vrijwaring van het recht op een eerlijk proces, de mensenrechten, de rechten van de slachtoffers en de EU-maatregelen voor misdaadbestrijding, en de nodige middelen hiervoor wil vrijmaken."
Eind oktober riep de voorzitter van de BKVT haar leden nog op de petitie van de BBVT niet te ondertekenen. De petitie zou de serene sfeer van de onderhandelingen met het kabinet van Justitie hypothekeren.
Geen waardering voor topprestaties in moeilijke omstandigheden
Ter zake nu. Waar vallen de beroepsverenigingen eigenlijk over? De BKVT verlangt van de federale overheid al vijftien jaar dat ze de positie van de gerechtsvertaler en -tolk beter zou regelen. En nu Europa alles in een keer regelt, is het nog niet goed? Wat is het probleem?
De essentie van het probleem is dat gerechtsvertalers en gerechtstolken zich als lastposten behandeld voelen en weinig of geen waardering ervaren voor topprestaties die ze vaak in erg moeilijke omstandigheden moeten leveren. Dat er ook uit de geldelijke beloning voor het geleverde werk weinig of geen waardering spreekt, ontstemt des te meer. Steeds meer vertalers en tolken trekken dan ook hun conclusies en willen niet meer voor justitie of politie werken. Ze moeten de beëdiging, die lange tijd goed stond op het cv, het visitekaartje of het naamplaatje aan de voorgevel, niet meer hebben. Waar de beëdiging bij het onwetende brede publiek misschien nog lichtjes statusverhogend werkt, werkt het werken voor justitie en de daarmee gepaard gaande aanvaarding van dumpingtarieven onder collega’s tegenwoordig statusverlagend. Wie wil er nu nog voor justitie werken?
“Wie wil er nu nog voor justitie werken? Ik vind dat een pijnlijke vraag,” vertrouwde ons laatst een gerechtsvertaler toe, “maar de vraag is wel terecht, want justitie betaalt me barslecht en nog vaak veel te laat ook.” Bovendien zijn ook de werkomstandigheden ronduit slecht te noemen. En met de “nieuwe” minister van Justitie Koen Geens lijkt er weinig of niets te zullen veranderen. Alleen uit burgerzin, idealisme en maatschappelijk bewustzijn werken ze nog voor justitie. Daar koop je geen brood mee natuurlijk.