Deze gerechtstolk is het beu

Treurnis
Kamerlid Sonia Becq (CD&V), indienster van de wet die maar niet gepubliceerd geraakt, stelt intussen in de Kamercommissie Justitie aan minister Geens een mondelinge vraag naar de reden waarom de wet over de gerechtsdeskundigen en tolken na bijna 10 maanden nog altijd niet in het Staatsblad verschenen is.
Minister Geens antwoordt: "De vorige minister van Justitie heeft de publicatie ervan om mij onbekende redenen uitgesteld. Het directiecomité van de FOD besliste dat de publicatie kon gebeuren na een grondige analyse van het ICT-onderdeel. De eerste analyses van de ICT-behoeften over het register werden inmiddels opgestart. In de komende maanden zal een meer gedetailleerd voorstel van wat nodig en mogelijk is, uitgewerkt worden. Het gefinaliseerd voorstel zal dan ter validatie terug voorgelegd worden aan het directiecomité, uitgebreid met de vertegenwoordigers van de magistratuur, dat het project samen met andere projectvoorstellen zal bekijken in het raam van het budget van 2015. Op basis daarvan zal een definitieve kalender worden bepaald en in dat licht heb ik ook een vergadering met de gerechtstolken op 17 november."

De wetgever mag met andere woorden zo veel wetten goedkeuren als hij wil, het is de administratie die over de publicatie in het Staatsblad - en dus ook over de inwerkingtreding - beslist.

Waarop Kamerlid Sonia Becq repliceert dat ze de gang van zaken betreurt. En waarop de minister repliceert: "Ik zal het directiecomité van de FOD Justitie in kennis stellen van uw treurnis."

Zoals gezegd beloofde de minister op het sectoroverleg van 17 november de wet binnen 2 maanden te zullen publiceren. Voor 17 januari 2015 dus.

De wet die de inrichting van een nationaal register van gerechtstolken en -vertalers regelt, is de omzetting van EU-richtlijn 2010/64. De richtlijn regelt het recht van de verdachte op vertolking en vertaling in strafprocedures. De richtlijn bepaalt onder meer een aantal minimumgaranties voor de objectiviteit en de kwaliteit van de gerechtsvertaler en -tolk. België kreeg van Europa in 2010 drie jaar de tijd om de richtlijn in nationale wetgeving om te zetten, maar is daar niet in geslaagd.

In een op de tien strafprocedures is de verdachte of beklaagde een onderdaan van een andere EU-lidstaat. De Europese Commissie verwacht dat de behoefte aan gerechtelijke tolk- en vertaalbijstand nog fors zal toenemen. Europa wil dat het recht op taalbijstand overal op dezelfde kwaliteitsvolle manier geldt.