“Iedereen weet dat er vertalers en tolken zijn. Maar niemand weet hoeveel er zijn, hoeveel ze vertalen, hoe belangrijk ze zijn voor onze bedrijven, voor de staat, voor de samenleving, de vrije pers. Sommigen denken dat je voor een vertaling of voor tolkenbijstand maar op een knop hoeft te drukken, terwijl het toch echt intellectueel werk is. Er heerst bij het brede publiek een groot gebrek aan inzicht in het vertaal- en tolkvak en dat speelt ons aan alle kanten parten.”
Dat zegt Ludovic Pierard, zelfstandig vertaler en sinds maart de nieuwe voorzitter van de Belgische Kamer van Vertalers en Tolken (BKVT), in een interview met De Taalsector.

Ludovic Pierard: “We proberen meer in de media komen, maar het lukt ons niet op ons eentje.”

Oké, dat is het probleem. Het probleem is gekend, het is al zo lang gekend dat we nu wel mogen concluderen dat het niet vanzelf zal oplossen.

Iemand moet nu dus iets doen. Maar wat?

De Ronde Tafel over de status van de taalprofessional (12 maart 2013, Gent) suggereerde vier concrete acties.
Die luidden als volgt:
“De voornaamste stakeholders uit de verschillende segmenten van de taalsector zouden samen een overkoepelend "platform" moeten creëren dat
(1) instaat voor de PR (beeldvorming, externe communicatie) van de hele taalsector,
(2) de belangen verdedigt die de verschillende segmenten van de taalsector gemeenschappelijk hebben,
(3) een aanbod aan permanente vorming ontwikkelt en
(4) heel veel kleine acties onderneemt om de waarde van alle taaldiensten en taalproducten te verhogen."

De Taalsector vroeg aan Ludovic Pierard wat hij van elk van die acties vindt. En wie moet nu wat doen?

Een openhartig gesprek.