Als iedereen zijn vertaalgeheugen deelt met iedereen, en als iedereen toegang heeft tot datzelfde ene grote vertaalgeheugen van iedereen, gaat dan de hele vertaalsector de dieperik in? Of gaat dan de hele sector juist nog efficiënter werken? Veel vertalers en vertaalbedrijven beschouwen hun vertaalgeheugen als een belangrijke - zo niet hun belangrijkste - troef. Een schat die met alle middelen moet worden afgeschermd. Toch lijkt de andere visie - dat er ook winst zit in het delen met elkaar - de laatste tijd flink wat wind in de zeilen te krijgen.