Afasie betekent letterlijk uit het Grieks "niet kunnen spreken". Afasie is een stoornis in het taalgebruik als gevolg van een hersenbeschadiging.
De afasie kan zowel productief als receptief zijn. "De taal niet kunnen spreken" dus, maar ook "de taal niet kunnen begrijpen". Dat hangt af van het precieze hersengebied dat beschadigd is.
Er zijn dus mensen met afasie die de taal wel goed begrijpen maar zelf niet juist kunnen spreken. En er zijn mensen die veel kunnen spreken, maar grote moeite hebben met het begrijpen van de taal.
De aard en de ernst van de afasie zijn trouwens bij iedere patiënt weer anders. Bepalende factoren zijn o.a. de aard en de ernst van de hersenbeschadiging, het taalvermogen vóór de afasie en ook de persoonlijkheid.
De Nederlandse taalkundige Liesbeth Koenen publiceert al twintig jaar freelance en in allerlei media en formats over taal. Zo publiceert ze o.a. in 1990 het boek Het vermogen te verlangen (9 letters): Gesprekken over taal en het menselijk brein. In dat boek bundelt ze een hoop interviews met taal- en hersenspecialisten.
Bij de uitgeverij Nieuw Amsterdam is nu haar jongste werk verschenen, ook over taal en de hersenen. Het boek heet Hoe mijn vader zijn woorden terugvond.
Alleen is het werk geen bundeling van interviews, ook geen theoretische beschouwing van eigen hand over taal en brein, maar een beschrijving van dag tot dag van het gevecht dat haar vader levert om zijn taalvermogen terug te winnen. Door een beroerte heeft hij afasie gekregen. Hij kan niet meer praten en niet meer schrijven.
Hoewel haar kennis van taal en brein ook in het boek zit, heeft taaljournalist Liesbeth Koenen toch in de eerste plaats een document humain geschreven, het verhaal van haar vaders "zoektocht naar orde in de chaos in zijn hoofd".
ISBN: 9789046800683
Meer info: www.nieuwamsterdam.nl
Meer info: http://www.liesbethkoenen.nl