Vrijdag 12 juni 2009 heeft in Brussel de vierde editie plaats van de Internationale Streektaalconferentie. Taalvariatiebeleid is het centrale thema van deze conferentie.

In Nederland zijn het Limburgs en het Nedersaksisch erkend als streektaal. Het Europees Handvest voor regionale talen en talen van minderheden dient daar als instrument voor streektaalbeleid. In België is er weinig animo voor het erkennen van streektalen, laat staan voor het Handvest als beleidskader. Zijn er in nationaal of internationaal verband alternatieve beleidskaders? Hoe kan een pro-actief en gevarieerd taalvariatiebeleid worden ontwikkeld?